پیشگفتار
هدف از ترجمه و تهیه این مقاله شفاف سازی
برنامه ها و روشها و ارتباطات درون و برون
سازمانی در شرایط بحرانی برای مسئولین سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت و مناطق
عملیاتی می باشد . ضرورت تفکر پیشگیرانه مترجمین را بر آن داشته تا مخاطب را نسبت
به لزوم ایجاد یک سیستم تعریف شده و بهبود روشهای جاری در رابطه با کنترل بحران
های بهداشتی حساس نماید .
این مجموعه برگرفته از یکی از ساختارهای بهداشت
و درمان در کشور استرالیا است و نظام تعریف شده ای را در شرایط بحران ارائه میدهد
. امید است بعنوان الگوئی مناسب در بهبود ساختارهای موجود در سازمانهای مرتبط موثر
واقع گردد .
توضیح مترجمین:
ویکتوریا کوچکترین ایالت استرالیا با مرز آبی
حدود 800 1کیلومتر است که به ایالت باغ ها معروف است . پایتخت این منطقه ملبورن
است .
برنامه
واکنش در شرایط اضطراری بهداشتی
1- مقدمه :
برنامه ریزی های قبلی برای پاسخ به شرایط اضطراری در سوانح
انبوه که در واقع همان شرایط بحران می باشد نیاز به گردآوری برنامه های مدیریتی از
قبیل سیاست گذاری ها ، الزامات و دستورالعمل های سلامت و پزشکی در پاسخ به شرایط
پیش بینی نشده و بازیابی و عملیات کمک رسانی دارد، که این مهم لازم است توسط سازمان بهداشت و
درمان در سطح جامعه و در مقیاسی کوچکتر توسط سازمان های بهداشت و درمانی که به
سازمانهای دیگر سرویس می دهند پیش بینی و مهیا گردد، چنانچه هر گونه اهمال و ضعفی
در این امر رخ دهد مسلماً موجب تشدید در شرایط پیش آمده و تخریب ساختارهای جامعه و
یا سازمان مربوط خواهد شد .
از مهمترین برنامه های سازمان بهداشت و درمان، هماهنگ نمودن
تمامی فعالیتهای لازم برای پاسخ در شرایط اورژانس با تمرکز بر هماهنگی های قبل از
ارجاع به بیمارستان می باشد این فعالیت ها ممکن است به اختصار شامل موارد ذیل باشد
:
• نگهداری و تامین حفاظت از جان افراد از طریق سیستم های ارزیابی خدمات پزشکی
و نیازهای درمانی افراد ، کمک های اولیه ، و عملیات احیا و توانبخشی .
• حفاظت از بهداشت عمومی
• هماهنگی حمل و نقل مجروحین از منطقه وقوع
حادثه به بیمارستان یا ارائه مناسب ترین درمان.
• مهیا سازی و هماهنگ نمودن تیم های پزشکی با تجربه جهت کمک
رسانی در شرایط اورژانس پزشکی در زمان بحران به مکانهای وقوع حادثه
• کنترل شرایط اورژانس ، با محدود کردن شدت
پیامد ها و یا افزایش انتشار آن
• تسکین درد و رنج از طریق پشتیبانی افراد و سازماندهی
بازیابی
•حفاظت از سلامتی و ایمنی پرسنل بهداشت و پزشکی
.
تعریف برنامه واکنش در شرایط اضطرای بهداشتی :
این برنامه بر هماهنگی های پیش از بیمارستان در صدمات ناشی
از حوادث انبوه ، در خصوص برنامه برای مدیریت جامع کنترل و هماهنگی از نظر جنبه
های بهداشتی در شرایط اضطراری تمرکز دارد .
که
شامل موارد زیر می باشد :
•
تدوین روش های اجرایی جهت واکنش در شرایط اضطرای بهداشتی
•
تشکیل تیم مدیریت حوادث بهداشتی تحت نظر شخصی ارشد
•
تعیین الزامات برای ارتقاء برنامه عملی مدیریت حوادث بهداشتی
•
تعیین مراحلی برای واکنش در صدمات انبوه
• مدیریت بهداشت شامل :
- تعیین پایگاه مجموعه صدمات انبوه
-تدارک خدمات پشتیبانی فردی برای محل وقوع
حادثه بزرگ
•مدیریت رسانه های
گروهی
•مدیریت
مستقل سلامت و داوطلبان پزشکی
•
نقش ها ومسئولیت های فردی و موقعیت های پشتییبانی ، شامل :
- پاسخگویان ردیف اول بهداشتی و پزشکی
- فرمانده سلامت
- اعضای تیم مدیریت حادثه بهداشتی
- خدمات آمبولانس
- مأمور هماهنگ کننده اضطراری پزشکی
- دپارتمان خدمات انسانی
- بیمارستان های عمومی
- سازمان های کمک های اولیه
- بیمارستان های خصوصی
- سیستم رسیدگی و ثبت ملی
- سیستم ناظر بر برنامه
- تنظیمات بازنگری وکنترل برنامه ایمنی
- الزمات ارزیابی و کسب اطلاعات از وقایع
بهداشتی
- رابطه با دیگر برنامه های بهداشتی
1-1- دامنه کاربرد :
هماهنگی و اصول مدیریت در بهداشت و درمان ایالت
ویکتوریا می تواند در هر شرایط اورژانسی که دارای پیامد های بهداشتی و پزشکی هستند
مورد استفاده واقع شوند ، شامل:
• حوادث تصادفات قابل توجه
• شرایط اضطراری پیچیده ناشی از یک واقعه آسیب رسان
• حوادث شیمیایی ، بیولوژیکی یا
رادیولوژیکی
• آلودگی مواد غذایی و آب آشامیدنی
بهداشتی که باعث اثرات سوء بهداشتی میشود
• اپیدمی بیماریهای انسانی
• بلایای طبیعی
• قطع خدمات ضروری سرویس ها.
همچنین برنامه هایی برای پاسخگوئی بهداشتی و
پزشکی در شرایطی که از دیگر کشورها یا نواحی از این منطقه درخواست می شود ، فراهم
می گردد .
2-1- اهداف و فعالیت ها
هدف از بهداشت و درمان ایالت ویکتوریا هماهنگ
سازی تمام فعالیت های لازم برای پاسخ دهی به شرایط اورژانس با پیامدهای بهداشتی یا
پزشکی ، با تمرکز بر هماهنگی های قبل از
بیمارستان برای حوادث با صدمات انبوه ، که شامل سازماندهی برای ارائه یک ساختار
کلی مدیریت سلامت برای کنترل و هماهنگی در شرایط اضطراری می باشد .
فعالیت ها ممکن است شامل :
• نجات و حفاظت از زندگی افراد از طریق سیستم ارزیابی خدمات
پزشکی و نیازهای درمانی افراد ، کمک های اولیه وعملیات احیا و نجات
• حفاظت از بهداشت عمومی
• هماهنگی حمل و نقل مجروحان از محل حادثه به مناسب ترین بیمارستان
یا محل درمانی
• تهیه و هماهنگی تیم های پزشکی مجرب برای ارائه کمک در محل
هایی که دارای شرایط اورژانس می باشند
• کنترل شرایط اضطراری از طریق محدود کردن انتشار آن و یا
کاهش شدت آن .
• تسکین درد و رنج از طریق پشتیبانی افراد و ساماندهی بازتوانی
آنها.
• حفاظت از بهداشت و ایمنی شغلی
کارکنان بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
• ارزیابی پاسخ ها و شناسایی دوره های فراگرفته شده
• ایجاد ارتباط با سایر برنامه های خاص بهداشتی و پزشکی دیگر
3-1- اختیارات
حوزه
فرماندهی ایالت ویکتوریا بواسطه قانون مدیریت شرایط اضطراری دارای مسئولیت برنامه
ریزی و مدیریت پیامدهای حوادث اضطراری بهداشتی می باشد . راهنمای مدیریت اضطراری
ویکتوریا (EMMV ) نقش هر یک از
سازمان های کمک کننده در این زمینه را تعیین می کند .
دپارتمان
خدمات انسانی مسئولیت هماهنگی تمامی واکنش های اضطراری پزشکی و بهداشتی را بر عهده
دارد . پس بنابراین دارای مسئولیت توسعه، ارتقاء و مدیریت این برنامه می باشد .
4-1- برنامه های منطقه ای
در ایالت ویکتوریا ، هر یک از5 دپارتمان مناطق روستائی در برابر برنامه های واکنش
در شرایط اضطراری پزشکی و بهداشت عمومی مسئول است. افسر تعیین شده از هر منطقه باید در برنامه ریزی
مدیریت اضطراری نقش داشته باشد و توصیه هایی را برای بهداشت منطقه ای وکمیته های
پزشکی ارائه نماید .
دپارتمان مناطق روستایی و سرویس های سلامت وابسته به
پایتخت، مسئول بیمارستانهای درون حوزه مورد نظارت خویش می باشند، در حوادث با
صدمات قابل توجه ، نیاز است که مدیریت بیمارستان با بهداشت و درمان حوزه مربوط
به خود جهت آگاه سازی آنها از موقعیت ها و آغاز کمک رسانی به بیمارستان تماس گرفته
و آنها را مطلع نماید . اگر نیاز به کمک فراتر از امکانات بیمارستان باشد ، باید
این حادثه به فرمانده بهداشت و درمان دولت ابلاغ گردد.
5-1- برنامه های شهرداری
هر شهرداری ایالت ویکتوریا برای حفاظت
از سلامت در داخل مرزهای خود مسئول است . یک مأمور بهداشت محیط زیست باید در
برنامه ریزی مدیریت شرایط اضطراری، شرکت داشته باشد. آنها به عنوان اعضای کمیته
های مدیریت شرایط اضطراری شهرداری ، منبعی برای مشاورة بهداشت عمومی هستند .
برنامه های مدیریت شرایط اضطراری
شهرداری واکنش های بهداشت عمومی ، بهبود و ریکاوری را در بر می گیرد. که این دو
مقوله با برنامه های بهداشت عمومی و ریکاوری منطقه ای مرتبط هستند .
6-1- برنامه های مدیریت استاندارد شده
همه سازمانهای درگیر در واکنش در
شرایط اضطراری بهداشتی، این کار را تحت نظارت خود و بواسطه دستورالعمل های درون
سازمانی خویش انجام می دهند. آنها باید اطمینان حاصل نمایند که ظرفیت پاسخ در
شرایط اضطراری آنها با استانداردها و روشهای عملیاتی موجود در این برنامه (برنامه
واکنش در شرایط اضطراری بهداشتی و پزشکی سازمان ایالت و یکتوریا) سازگار است.
2- توسعه رویداد یا واقعه :
مقیاس و چگونگی شرایط اضطرای ،
نحوة پاسخگوئی و واکنش بهداشتی و پزشکی را تعیین می کند . بطوریکه متناسب با شدت رخداد به ترتیب تجهیزات
ذیل بکار گرفته خواهند شد :
1- سرویس های آمبولانس
2- سرویس های آمبولانس + مأمور پزشکی شرایط اورژانس
3- سرویس های آمبولانس + مامور پزشکی شرایط اورژانس + یک
تیم پزشکی
4- سرویس های آمبولانس + مامور پزشکی شرایط اورژانس + چند
تیم پزشکی مختلف ( شامل تیم های پزشکی تخصصی )
5- تیم های پزشکی پاسخگو از سایر مراجع قانونی –
قضایی .
کمک های اولیه در هر مرحله از مراحل مذکورمی توامد بکار
گرفته شوند.
در شرایط اضطراری ای که حادثه در یک محل رخ داده و بیش از
یک مرکز بهداشت درگیر است ،آمبولانس یک فرمانده بهداشت تعیین می کند.فرمانده بهداشت
هماهنگ کنندة فعالیت های بهداشتی – پزشکی و منابع رویداد
میباشد و همچنین عضو تیم مدیریت اورژانس هم هست . طی یک شرایط اضطراری بهداشت
عمومی بدون یک محل مشخص رویداد ، سازمان بهداشت و درمان فرماندة سلامت را تعیین
خواهد کرد.
1-2- شدت واقعه :
گستره طرح پاسخ در شرایط اضطراری با توجه به اندازه و
پیچیدگی شرایط اورژانس ایجاد شده تعیین می گردد ، این طرح دارای ظرفیت تشنج زدایی
و امکان بکارگیری آژانس های پزشکی بیشتر است.نقش آن ها حمایت و توانمند سازی آژانس
های پاسخگوی تراز اول می باشد .
1-1-2- سرویس های آمبولانس :
سرویس های آمبولانس ، از طریق روش های اجرائی استاندارد ،
دارای مقیاسهای مشخص و عینی برای تعیین حداقل زمان دسترسی جهت رهایی بخشیدن و پاسخ
در شرایط اضطراری می باشند . علاوه بر این حمایت (پشتیبان ) خارجی ، که بوسیله
تصدیق و تائید " فرمانده بهداشت " تامین میشود نیاز است .
2-1-2- مأمور
فوریتهای پزشکی /FEMO (Field Emergency medical officer) :
فرمانده بهداشت ، یک مامورفوریتهای پزشکی شرایط اضطراری را
فعال خواهد نمود ، جهت :
• مساعدت به تیم پزشکی
• توصیه های پزشکی پیشرفته
• کمک برای تعیین مناسب ترین بیمارستانها برای
تقسیم و پخش کردن مجروحین در آنها .
در موقعیت هایی که برآورد میشود که مجروحین بیش از 90 دقیقه
بعد از وقوع حادثه در محل باقی می مانند و در آن محل FEMO نیز استقرار نیافته است ، فرمانده سلامت با
هماهنگ کننده فوریتهای پزشکی مشورت می نماید که آیا لازم است یک FEMO در محل وقوع حادثه موجود باشد یا نه ؟
3-1-2- هماهنگ کننده فوریتهای پزشکی
هماهنگ کننده
فوریتهای پزشکی (FEMC) یک افسر ارشد پزشکی است جهت مهیا سازی :
·
بیمارستانهای
پذیرنده مصدومین در زمان حادثه
·
تاًمین و
حمایت منابع اضافی مأمور فوریتهای پزشکی در محل وقوع حادثه
هماهنگ کننده فوریتهای پزشکی با فرمانده بهداشت ، سرویس های آمبولانس، دپارتمان
مرکز هماهنگی اورژانس و مرکزحمایت از سرویس های سلامت. ارتباط برقرار می کند .
4-1-2- بهداشت عمومی :
گروه بهداشت عمومی (اداره خدمات انسانی) در واقع یک آژانس کنترلی برای موارد اضطراری بهداشت عمومی
در موارد زیر می باشد :
• حوادث بیولوژیکی یا رادیولوژیکی
• آلودگی مواد غذایی و آب آشامیدنی
• بیماریهای اپیدمی انسانی.....
5-1-2- بیمارستانها :
بیمارستان های دریافت کنندة مجروحین توسط سرویس های
آمبولانس ، از وقوع سوانح مطلع خواهند شد.
6-1-2- تیم های پزشکی :
مامور
پزشکی شرایط اضطراری ، در
مشورت با فرمانده بهداشت ، نیاز به تیم های پزشکی را مورد ارزیابی قرار خواهد داد هماهنگ کننده فوریتهای پزشکی فعال سازی تیم های پزشکی
را سازماندهی خواهد کرد.
7-1-2- سازمان های کمکهای اولیه :
سازمانهای ارائه دهنده کمک های اولیه مرتبط با سازمان
بهداشت و درمان باید از طریق برنامه از قبل تعیین شده فعالیت نمایند. سازمانهای ارائه دهنده کمک های اولیه پشتیبان
ممکن است در هر مرحله در طول شرایط اضطراری فعال شوند.
2-2- هماهنگی بهداشتی :
هماهنگی بهداشتی از طریق تشکیل تیم مدیریت رویداد بهداشتی (HIMT) انجام می شود . تیم
مدیریت رویداد بهداشتی شامل فرمانده بهداشت ، مامور فوریتهای پزشکی ، و فرماندهان
آژانس پشتیبان بهداشت ، یا نمایندگان آنها می باشد . تیم مدیریت رویداد بهداشتی تصمیم گیری و تبادل اطلاعات و نظرات افراد مسئول ذیربط را
فراهم می آورد .
یک برنامه عملکرد در زمان رویداد بهداشتی باید با اجازه فرمانده سلامت و توسط تیم
مدیریت رویداد بهداشتی فرمول بندی شده باشد. هدف از این طرح دریافت موثر و به موقع
خدمات بهداشتی و پزشکی در زمان وقوع حادثه است.تیم مدیریت رویداد بهداشتی باید سیستم مدیریت عملیات داخلی خود را جهت کمک در اجرای
هر یک از این نقش ها توسعه دهد .
یک
سیستم کنترل حادثه (ICS) باید جهت مدیریت حوادث بهداشتی ، با در نظر گرفتن مسئولیت رهبری
برای فرمانده سلامت فعال گردد. در درون فعالیت های عملیاتی سیستم کنترل حادثه ، باید گستردگی موثر کنترل را درهر سایت و
تمامی سایت ها در نظر داشت . 'گستردگی کنترل' اشاره به محدود بودن منابع عملی و مسائلی
که یک فرد می تواند به طور موثر مدیریت نماید دارد . هنگامی که تصمیم به تقسیم
گستردگی کنترل در مناطق مختلف جغرافیایی گرفته می شود بدنبال آن ارشد آمبولانس ،
مدیر و مامور فوریتهای پزشکی سلامت برای هر منطقه اختصاص داده خواهد شد.
3- عملیات ها :
سازمان بهداشت و درمان به میزان
زیادی می تواند به عملیات اورژانس و امداد کمک کند. در بیشتر مواقع، سرویس های
آمبولانس خود نقش فرمانده سلامت را ایفا خواهند کرد، اما در زمان شرایط اضطراری
بهداشت عمومی، جایی که محل حادثه مشخص و معین نباشد مثل زمان وقوع بیماریهای واگیر
و همه گیرشدن بیماریها، دپارتمان خدمات انسانی بهداشت عمومی این مسئولیت را برعهده
خواهد داشت.
1-3- پاسخ (واکنش) در
شرایط حوادث با صدمات انبوه
روشهای مختلف اطلاع رسانی حادثه
اعم از رسمی و غیررسمی وجود دارند که بوسیله این برنامه تغییری در آنها دیده نمی
شود. با این حال متعاقباً بعد از وقوع حادثه، گزارش وقوع آن توسط کلیه مأموران
بطور رسمی و سازمان یافته ای به اطلاع سایر سازمانهای مرتبط رسانده می شود.
مراحل (فازهای) واکنش درشرایط
اضطراری:
مرحله 1: مرحله هشدار: اطلاعات
دریافت شده حاکی از رخ دادن حادثه است. شناسایی منابع موردنیاز برای دستیابی به
سطح بالای آمادگی.
مرحله 2: مرحله آماده به کار (Standby): این مرحله بطور معمول پس از یک دوره زمانی شروع هشدارها از
منابع بزودی آغاز می گردد. پرسنل فوراً آماده پاسخ می شوند. اطلاعات باید شامل
برخی جزئیات در مورد ماهیت حادثه باشد، به طوری که آماده سازی مناسبی فراهم شود.
در تمام موارد با این شرایط با پتانسیل ایجاد صدمات انبوه، جهت پذیرش مصدومین
حادثه آمبولانس فراهم خواهد شد. و در مناسب ترین زمان به بیمارستان درحالت آماده
باش اطلاع رسانی می شود. (آمبولانس بین حادثه عمده و بیمارستان آماده به کار
ارتباط برقرار می کند) اگر حادثه تلفات نداشته باشد، بیمارستان پاسخ (واکنش) را
لغو خواهد کرد.
مرحله 3: مرحله پاسخ (واکنش): در
این مرحله منابع و پرسنل مستقر می گردند.
مرحله 4: ارزیابی اولیه آژانس بهداشت : آژانس سلامت وضعیت موجود را برای اطمینان از
وجود منابع و امدادگران به میزان کافی برای تأمین عملیات روتین اورژانس و کمک
رسانی ارزیابی می کند.
ارزیابی های انجام شده غالباً شامل
ارزیابی های بالینی و ارزیابی از محل و موقعیت حادثه می باشند. فرمانده بهداشت پس
از اولین واکنش بیمارستان در اسرع وقت توسط آمبولانس اطلاع رسانی خواهد شد.
مرحله 5: فعال کردن سایر سازمانهای
مرتبط با بهداشت و درمان: فرمانده بهداشت سازمانهای پشتیبانی کننده را فعال می
سازد. فرمانده سلامت یک H1MT را برقرار کرده
و نماینده بهداشت و درمان تیم پزشکی شرایط اضطراری (EMT) می باشد.
این مرحله در واقع نقطه ایجاد و
برقراری ارتباط بین پاسخ های آژانس های بهداشتی است.
مرحله 6: ورود دیگر آژانس ها : در
زمان و دیگر آژانس ها ، فرمانده بهداشت مطلع می شود و به طور مستقیم به ماموریت
اعزام می گردند . رهبر تیم آژانس پاسخگو قسمتی از تیم مدیریت واقعه بهداشتی را
تشکیل می دهد . هنگامیکه چندین تیم کمک های اولیه برای یک واقعه احضار می شوند ،
فرمانده بهداشت باید یک فرمانده کمک های
اولیه برای نظارت بر فعالیت کلیه تیم های کمک های اولیه تعیین نماید.
مرحله 7: فعال سازی آژانس های
مشترک المنافع و ذینفع: درخواست برای کمک آژانس های مشترک المنافع و ذینفع از طریق
هماهنگ کننده واکنش در شرایط اضطراری ایالتی ، به مزایده گذاشته خواهد شد. فعال
سازی این بخش ها زمان بر است .
مرحله 8: فعال کردن شهرداری و
دارایی های تقسیمی: برای دسترسی به منابع شهرداری و یا دارایی های تقسیمی فرمانده بهداشتی
درخواست خود را به EMT ( تیم مدیریت شرایط اضطراری ) خواهد
داد.
مرحله 9: واکنش سازمان بهداشت و
درمان در حوادث مرزی : درخواست برای پشتیبانی بهداشتی و پزشکی از طریق هماهنگ
کننده واکنش در شرایط اضطراری سازمان بهداشت و درمان به سازمان داده می شود که به
دپارتمان خدمات انسانی ارجاع داده می شود.
مدیریت منطقه ای واکنش در شرایط
اضطراری برای امداد رسانی در شرایط اضطراری در مکانهای مرزی و دولتی قرار گرفته
اند.
2-3- مدیریت صدمات
(تلفات)
1-2-3- مصدومین با آسیب
های فیزیکی:
استقرار یک سمت گردآوری صدمات در
حیطه مسئولیت سرویس های آمبولانس یا فرمانده سلامت با مشورت با FEMO ( مأمور پزشکی شرایط اضطراری
) می باشد.
تعیین ارزیابی های اولیه خدمات
پزشکی و نیازهای درمانی مصدومین و همچنین تبیین مناسب بودن این خدمات از وظایف
سیستم آمبولانس ها در ارتباط مناسب با پرسنل پزشکی می باشد.
مراقبت از مصدومین توسط پرسنل
بهداشت و درمان، مدیریت می شود که شامل :
-
کمک های
اولیه
-
آمبولانس
/ امدادگران MICA
-
مامور
پزشکی شرایط اضطراری / تیم های کمکی پزشکی ایالت ویکتوریا
-
داوطلبان
امداد رسانی بهداشتی، پزشکی مستقل از سایر سازمانها
به منظور دسترسی به منابع، مصدومین
به بیمارستان انتقال خواهند یافت. در جایی که عملی باشد، آمبولانس یا FEMO بایستی بیمارستان را درخصوص موقعیت بیماران
و ETA ( زمان برآورد شده برای رسیدن) مورد راهنمایی قرار دهد.
2-2-3- مصدومین بدون
آسیب های فیزیکی
افرادی که دچار هیچ آسیب فیزیکی و
یا آلودگی های دیگر نشده اند، مورد حمایت های فردی واقع می شوند. و این مهم است که
آنها بتوانند آزادانه صحنه را ترک کرده، با خانواده و دوستان خویش تماس برقرار
نموده یا اطلاعاتی درخصوص عکس العملهای تنشی و یا مکانیسم های مقابله با استرس را ازکارکنان
پشتیبانی در محل، دریافت نمایند.
سازمان بهداشت و درمان، کارکنان
آموزش دیده برای پشتیبانی افراد در زمان حوادث بزرگ و وسیع را سازماندهی خواهد
نمود.
یک فرد از قبل مشخص شده از سوی
سازمان بهداشت و درمان مسئول ثبت نام افراد مصدوم و سالم در طی حادثه و مدیریت
آنها می باشد.
3-2-3- حفظ جان مصدومین
پس از یک شرایط اضطراری، مصدومین
ممکن است صحنه را ترک نموده و سپس خود به بیمارستان مراجعه نمایند و به شیوه های
عمومی به درمان بپردازند.
زمانی که بیمارستان ها از یک حادثه
به جز از طریق کانالهای ارتباطی نرمال خود آگاه شدند، می بایستی با مراجعه اولین
فردی که دارای شرایط غیرعادی است، مدیریت خویش را از موضوع مطلع نمایند.
مدیریت بیمارستان نیز به نوبه خود
باید برنامه هایی را (کد قهوه ای) جهت رسیدگی به موضوع به کار برد بنابراین ممکن
است اطلاعات تکمیلی را از طریق سرویس آمبولانس و یا دپارتمان خدمات انسانی به دست
بیاورند.
به منظور کنترل سیل مراجعه شخصی
افراد پس از حادثه به بیمارستانها، باید فعالیتهای عمومی دستورالعمل های داخلی
توسعه یابند.
اطلاعات بیشتر ممکن است از طریق
بیمارستان های محلی یا دپارتمان خدمات انسانی بدست آید.
در حوادث رخ داده ممکن است از
پزشکان عمومی خواسته شود که در قالب سرویس های بهداشتی، پزشکی ، به بیمارستان کمک
رسانی نمایند.
این برنامه به شرح وظایف کلی
پزشکان و بخش های مربوطه می پردازد تا بعنوان توافق نامه بین عملکرد بخش عمومی
سازمان بهداشت و درمان و دپارتمان خدمات انسانی بکار گرفته شود.
اطلاعات ارائه شده در فاز اولیه یک
حادثه ممکن است محدود باشد، بطوریکه سرویس آمبولانس ممکن است به دلیل اولویت خود
در پاسخ به حادثه در موقعیت ارائه اطلاعات نباشد. منابع ثانویه اطلاعات ممکن است
اطلاعات دریافت شده از رسانه ها (رادیو، تلویزیون و اینترنت) باشد.
3-3- رسانه ها
پرسنل بهداشت و درمان در محل وقوع
حادثه مجاز به صحبت با رسانه ها و انتشار هر گونه اطلاعات در مورد تلفات نیستند.
مدیریت رسانه ها در هر حادثه به
عهده آژانس کنترل است. کنترل کننده باید اطمینان حاصل نماید که اطلاعات موثق و
دقیقی در دسترس رسانه ها قرار می گیرد.
اگر آژانس کنترل مجهز نباشد ، و یا
قادر به برخورد مستقیم با رسانه ها نباشد ممکن است از انتظامات سازمان بهداشت و
درمان درخواست کمک شود.
هشدارها یا اطلاعات عمومی که فرد
هماهنگ کننده واکنش ، انتشار آنها را لازم بداند، باید ابتدا توسط کنترل کننده
حادثه مشاهده و تأیید شوند.
فرمانده سلامت لازم است که اطمینان
حاصل نماید که کنترل کننده حادثه درخصوص اثرات بهداشتی حادثه توجیه است.
4-3- مدیریت داوطلبان امدادرسانی
بهداشتی و پزشکی مستقل
داوطلبان امدادگر بهداشتی و پزشکی
مستقل متعلق به هیچ سازمانی نمی باشند و لازم است از آنها ثبت نام بعمل آید.
فرمانده سلامت، بهمراه انتظامات سازمان بهداشت و درمان، مسئول ثبت نام داوطلبان
مستقل می باشند.
5-3- تعلیق :
تعلیق برگشت به عملیات عادی است،
زمانی که استقرار منابع و پرسنل بهداشت و درمان جهت حادثه دیگر لازم نیست.
فعالیتهای تعدیل سازی عبارتند از:
·
اطلاع
رسانی به بیمارستان درخصوص تعدیل سازی در سایت حادثه، سرویس های آمبولانس این نکته
را پیگیری می کنند که آیا هنوز مصدومی در مسیر باقی مانده است؟
·
بازسازی
تجهیزات
·
گزارشگیری
و ارزیابی
·
پشتیبانی
همکار
·
ممیزی ها
و گزارش ها
·
بازنگری و
بررسی سازمان بهداشت و درمان
6-3- بهبودی (ریکاوری)
بهبودی (ریکاوری) فرآیند توسعه کمک
به افراد و جوامع است به منظور ارتقاء عناصر ضروری آنها برای برگشت به کار و تضمین
تندرستی. این مستلزم همکاری بین تمام سطوح دولت، سازمانهای غیردولتی، جامعه و بخش
خصوصی، جهت مورد بررسی قرار دادن:
·
سلامت
عاطفی، اجتماعی، معنوی، مالی و فیزیکی افراد و جوامع
·
ترمیم
اساسی زیرساخت های جامعه
·
احیای
محیط زیست طبیعی
·
تجدید
حیات محیط اقتصادی
·
دولت محلی
با پشتیبانی دپارتمان منطقه ای خدمات انسانی مسئولیت هماهنگی و بهبود ارائه خدمات
به جمعیت های آسیب دیده را بر عهده دارد.
4- نقش ها و مسئولیت ها
1-4- نقش ها و مسئولیت ها ی مقام های فردی :
• پاسخ دهندگان ردیف اول بهداشت و پزشکی
•
فرمانده سلامت
•
اعضای تیم مدیریت حوادث بهداشتی
• فرمانده حادثه بهداشتی ایالت
1-1-4- وظایف پاسخ دهندگان ردیف اول در شرایط
بحران بهداشت و پزشکی:
اولین افرادی که از اعضای آژانس
واکنش در شرایط بحران بهداشتی در محل حادثه حضور می یابند باید ارزیابی سرپایی از
موقعیت انجام داده و به مرکز گزارش دهند . حوادث از طریق یک سیستم فرماندهی حادثه
مدیریت می شوند. در حوادث بزرگ یک آمبولانس به همراه یک مأمور گردآوری مصدومین و
یک مأمور کنترل حمل و نقل، حادثه را مدیریت می کنند و همچنین یک ناظر نیز در محل
حضور دارد .
2-1-4- نقش فرمانده بهداشت :
این شخص نقش سرکشی را داشته و در موارد لزوم عملیاتهای
بهداشتی را در وقایع بزرگ رهبری می کند . این شخص صلاحیت و تجربه لازم را برای تصمیم گیری برای رسیدن به
اهداف داراست.
فرمانده بهداشت شخصی شایسته و ماهر خواهد بود و باید شخصی
باشد که به طور معمول نقش فرمانده بهداشت را در سازمان خود داراست این فرد دارای 2
وظیفه اصلی دارد :
•
عضو تیم مدیریت شرایط اضطرای
•
هماهنگ کنندة تیم مدیریت حوادث بهداشتی
همچنین فرمانده بهداشت :
•
تیم مدیریت حادثة بهداشتی را تشکیل می دهد .
•
به موقعیت دسترسی داشته و تصمیم گیری می کند .
اعضای تیم مدیریت شرایط اضطرای :
تیم مدیریت شرایط اضطراری شامل کنترل کننده حادثه ، فرمانده
بهداشت ( یا نماینده ایشان) سایر فرماندهان پشتیبان سازمان ( یا نمایندگانشان ) و
هماهنگ کنندة واکنش در شرایط اضطراری یا ( نماینده ایشان ) میباشد . این تیم وقتی
دو سازمان با هم ترکیب می شوند و یا در یک شرکت با هم کار می کنند باید برای واکنش
در شرایط اضطراری تشکیل شود .
فرمانده بهداشت ممکن است شخصی را به عنوان نماینده ارتباطات
منصوب کند . هنگامیکه برنامه های کنترل قطعی شد ، فرمانده بهداشت اجزای تشکیل
دهندة استراتژی بهداشت را از میان تیم مدیریت حادثه بهداشتی انتخاب خواهد کرد .
هماهنگی تیم مدیریت حادثه بهداشتی :
فرمانده سلامت ، واکنش در زمان حوادث بهداشتی را از طریق
شکل دهی تیم مدیریت حادثه بهداشتی هماهنگ می کند.تیم مدیریت حادثه بهداشتی ، از
افراد باسابقة آژانس های بهداشتی به منظور
هماهنگ سازی واکنش های پزشکی و بهداشتی در شرایط اضطراری تشکیل شده است . این تیم
توسط فرمانده بهداشت تنظیم و مدیریت می شود و اصولی را برای واکنش های ماهرانه در
حوادث فراهم می کند .
3-1-4- مسئولیت های فرمانده سلامت :
1- به عهده گرفتن
تصمیم گیری برای جنبه های بهداشتی و پزشکی شرایط اضطراری
2- فعال کردن آژانس های پشتیبان بهداشت و اطمینان از آگاه
سازی کلیة ارگان های ذیربط .در مواقع لزوم این بخش شامل :
الف: فعال سازی توافقات کمکی دو جانبه در میان سرویس های
خدماتی آمبولانس ها .
ب: فعال سازی مأمور پزشکی شرایط اضطراری ( FEMO ) و سازمان های کمک های اولیه
ج: بکارگیری منابع یا کمک های تخصصی فراتراز ظرفیت معمول
آژانس های پزشکی مثل چادر ، روشنایی و ... .
د : به کارگیری منابع تجهیزات و آمبولانس ها
ه: به کارگیری کارکنان و تجهیزات وسایل نقلیة بیشتر
و : اطلاع رسانی به بیمارستانها و فرمانده حادثه بهداشتی
استان
3- تشکیل و رهبری تیم هماهنگ کننده مدیریت حوادث بهداشتی و
ساختار کاربردی تیم ، برای فراهم کردن مسیرهای ماهرانه به منظور تامین سلامت پرسنل
.
4- فراهم کردن برنامه عملی حادثه بهداشتی در مشاوره با
مأمور پزشکی شرایط اضطراری ، که نیازهای حوادث را ارزیابی می کند و چگونگی بهترین مدیریت
را در صحنة حادثه مشخص می کند . برای مثال انتخاب حمل و نقل و شناسایی
بیمارستانهای دریافت کنندة مصدومین
5- ارائه آژانس های بهداشتی با تیم مدیریت شرایط اضطراری
6- برقراری ارتباط با پلیس برای حصول اطمینان از برقراری
شرایطی برای حمل و نقل آسان آمبولانس در شرایط اضطراری .
7- برقراری ارتباط با فرمانده بهداشت استان و فراهم کردن
گزارشات موقعیت
8- برقراری ارتباط با واحد رسانه دپارتمان
9- کنترل فعالیت های مربوط به بهداشت حرفه ای و ایمنی برای
کلیه پرسنل درگیر در شرایط اضطراری
10- حصول اطمینان از هماهنگ کننده واکنش در شرایط اضطراری
مبنی بر انجام توافقات ریکاوری منطقه ای .
11- بررسی ثبت نام بکار گیری نیروهای داوطلب مستقل .
12- هماهنگ کردن رساندن فرآورده های پزشکی برای مکان حادثه
13- انجام کلیه اقدامات منطقی برای تضمین اینکه فعالیت های
آژانس های بهداشتی مزاحمت در محل حادثه را به حداقل میرسانند . و همچنین ارتباط
داشتن با پلیس در رابطه با اطلاع رسانی در خصوص اشخاصی که بعد از تغییر وضعیت آنها
از موقعیت اصلیشان در گذشته اند ، علاوه بر این فرمانده بهداشت باید در موارد زیر
به فرمانده حوادث بهداشتی استان اطلاع رسانی کند:
•پزشک
شرایط اضطراری برای یک وضعیت اضطراری وسیع فعال شده و زمان تخمین زده شده برای
خروج آخرین مصدوم از محل حادثه بیش از 2 ساعت باشد .
• مشورت با فرمانده حوادث بهداشتی استان در مواردی
که نیازمند به پشتیبانی وسیع وتصمیم گیری است .
•
وقتی حادثه توجه رسانه های عمومی را به خود جلب کند مثل حادثه های تروریستی
•
مقیاس حادثه بزرگتر از این باشد که یک آژانس بهداشتی خصوصی بتواند به تنهایی آنرا
مدیریت کند .
•
وقتی حادثه اصولاً یک شرایط اضطراری عمومی باشد .
•
فرمانده بهداشت نیازمند برقراری ارتباط با سازمان برای کسب اطلاعات و مشاوره و یا
به کارگیری منابع بیشتر باشد .
•
حادثه به قدری وسیع باشد که برای مصدومین بیش از 2 بیمارستان نیاز باشد.
4-1-4- سایر اعضای تیم مدیریت حادثه بهداشتی (HIMT):
ساختار سازمانی تیم مدیریت حادثه بهداشتی در شکل پیوست نشان
داده شده است .
هر آژانس پشتیبان بهداشتی یک رهبر تیم یا فرمانده دارد .
اعضای تیم مدیریت حادثه بهداشتی شامل موارد
زیر می باشد البته ممکن است به این موارد محدود نشوند:
•
فرمانده آمبولانس : مسئول کلیه آمبولانسها و انجام کمک های اولیه در حادثه
•
مأمور پزشکی در شرایط اضطراری : مسئول انجام کارها در رابطه ای نزدیک با فرمانده
بهداشت خصوصاً در مدیریت تیم های پزشکی و حمل و نقل مصدومین
• رهبر
تیم بهداشت عمومی : در زمانیکه سازمان ، آژانس کنترل نیست .
• مأمور
ارتباطات بهداشت عمومی : در زمانیکه سازمان ، آژانس کنترل هست .
•
رهبر تیم خصوصی پشتییبانی : برای پشتیبانی از کلیه افرادی که در اثر حادثه تحت
تاثیر قرار گرفته اند.
•
فرمانده کمک های اولیه : تنها یک فرمانده کلیه کمک های اولیه سازمان ها را در محل
حادثه ارائه می کند .
5-1-4- فرمانده حادثه بهداشتی استان (SHIC) :
فرمانده حادثه بهداشتی استان از فرمانده بهداشت حمایت کرده
و نصایح لازم را به او می دهد و او را به سازمان بهداشت و درمان کشور و مراکز ارائه
دهنده خدمات انسانی و یا دیگر سازمان های مرتبط متصل می کند. فرمانده حادثه
بهداشتی استان در موقعیت های مختلف با در نظر گرفتن مشاوره های مأمورین بهداشت و
دیگر کارکنان با سابقة سازمان بهداشت و درمان تصمیم گیری میکند .
2-4- نقش های آژانس و مراکز بهداشتی هم پیمان
1-2-4- خدمات
آمبولانس :
معمولاً خدمات آمبولانس اولین واکنشگر در صحنه است و اگر
مأمور پزشکی شرایط اضطراری در صحنه نباشد با فرمانده بهداشت همکاری می کند . درمان
فوری و حمل و نقل را فراهم می کند و ارتباطات را بین قسمت های مختلف پاسخ
دهندگان(واکنش گران) بهداشت هماهنگ می کند .
وظایف آمبولانس بر اساس موارد تعریف شده شامل
موارد زیر است :
• فراهم کردن مهارتها و تجهیزات لازم برای شرایط
اضطراری بهداشتی مختلف و یا حوادث وسیع
• فراهم کردن کمک های اولیه و درمان های پیشرفته
• فراهم کردن موثرترین حمل و نقل برای مصدومین
به منظور انجام مناسب ملاحظات پزشکی • همکاری
با تیم های پزشکی هماهنگ کننده
• فراهم کردن پشتیبانی برای دیگر آژانس ها
• خدمات پزشکی برای مصدومین برای ضد عفونی کردن
آنها
- خدمات آمبولانس وظایف اضافه ای هم زیر نظر
برنامه واکنش در شرایط اضطراری بهداشتی استان انجام می دهد که عبارتند از :
• در زمان نیاز ، اعزام یک فرمانده بهداشت برای
تیم مدیریت حادثه بهداشتی و برقراری رابطه ای نزدیک با مأمور پزشکی شرایط اضطراری
در صحنه حادثه
• در صورت نیاز اعزام دیگر افراد کلیدی یا تیم
های متخصص سیار .
• فراهم کردن امکان برقراری ارتباط از راه دور
برای مامور پزشکی شرایط بهداشتی و دپارتمان واکنش خدمات انسانی
• اطلاع رسانی به بیمارستانها
• فراهم کردن تجهیزات بهداشتی مثل برانکار برای
صحنه حادثه
• فراهم کردن وسایل نقلیه
2-2-4- مامور و هماهنگ کنندة پزشکی شرایط اضطراری :
روش های اجرایی عملیاتی استاندارد برای مامور پزشکی شرایط
اضطراری وجود دارد که با اصول این طرح سازگاری دارد .
مسئولیت های هماهنگ کنندة فوریتهای پزشکی در
شرایط اضطراری :
1- تائید الزامات مأمور پزشکی شرایط اضطراری برای شرکت در
صحنه حادثه و دریافت تائیدیه از مامور پزشکی شرایط اضطراری حاضر .
2- برقراری ارتباط و شناسایی بیمارستانهای مناسب برای پذیرش
مصدومین هنگامیکه بیمارستان در مدیریت یک حادثه وسیع درگیراست که در این شرایط
موظف است به فرمانده حوادث بهداشتی استان اطلاع دهد.
3- فراهم کردن منابع مامور پزشکی شرایط اضطراری بیشتر از
طریق مشورت با فرمانده سلامت، همانگونه که نخستین مامور پزشکی اضطراری برای حضور
در شرایط اضطراری تعیین گردید.
4- فراهم کردن پشتیبان برای پرسنل پزشکی شرایط اضطراری
5- برقراری ارتباط با فرمانده بهداشت ، آمبولانس و مرکز
پشتیبانی خدمات بهداشتی
6- ارزیابی حجم کار خودش و تنظیم پشتیبانی دقیق برای
پایداری نقش هماهنگ کننده پزشکی شرایط اضطراری برای اطمینان از خروجی موثر.
7- فراهم کردن نصایح و مشاوره های به جا و منظم برای خدمات
بهداشتی
مسئولیت های مامور پزشکی در شرایط اضطرای :
1- مشورت با فرمانده بهداشت و هماهنگ کننده فوریتهای پزشکی
شرایط اضطراری ، جهت تامین بیمارستانهای مناسب پذیرش کنندة مصدومین در مواقع لزوم.
2- دادن پیشنهادهای پزشکی و حرفه ای به اعضای تیم فوریتی
3- فراهم کردن مراقبت های بهداشتی پیشرفته برای مصدومین به
عنوان عمل اصلی تیم پزشکی ،فراهم کردن پیشنهادهای استراتژیک پزشکی برای فرمانده
بهداشت
4- فعال سازی تیم های کمکی پزشکی
5- مدیریت و ارائه تیم های پزشکی در تیم مدیریت حادثه
بهداشتی . وقتی بیش از یک مامور پزشکی شرایط اضطراری در صحنه حادثه حضور داشته
باشد ، اولین مامور در صحنه دستورات را برای دیگران صادر می کند مگر اینکه توافقات
دو جانبه حاصل شود .
6- ارجاع مصدومان به مراقبت های پیشنهادی در مواردی که نیاز
جدی به بیمارستان نیست .
7- مدیریت داوطلبان پزشکی و بهداشتی و سهمیه بندی آنها به
امور پزشکی و یا کمک های اولیه بر اساس توانایی های فردی و دانش آنها .
3-2-4-دپارتمان خدمات انسانی
این دپارتمان مسئول سلامت عمومی جامعه و هماهنگ کننده
فعالیت های بهبودی و پزشکی مورد نیاز بعد از حادثه میباشد بنابراین
• آژانس هماهنگ کننده برای بیمارستانها و خدمات
بهداشتی است .
• تقاضا وظرفیت بیمارستانها را از طریق مرکز
پشتیبانی خدمات انسانی بررسی می کند.
حوادث CBR
حوادث شیمیایی در حیطة وظایف خدمات آتش نشانی است .
حوادث بیولوژیکی و رادیواکتیوی بر عهدة سازمان ها از طریق
گروه بهداشت عمومی می باشند مسئولیت هایشان شامل موارد زیر است .
• دادن مشاوره های تخصصی در ارتباط با ریکاوری ،
ضد عفونی ، تمیز کردن ، کنترل های عفونی ، مراقبت ها تاثیرات پزشکی
•ارائه مشاوره های تخصصی در ارتباط با تأثیرات
سلامتی عناصر شیمیایی
بیماریهای انسانی ناشی از آب و غذای آلوده : سازمان
در واقع آژانس کنترل بیماریهای انسانی ناشی از آلودگی آب و غذا می باشد .
پشتیبانی فردی ( Personal support )
مدیر دپارتمان ریکاوری منطقه ای پشتیبانی از افراد را از
طریق طبقه بندی کردن محلی و منطقه ای آغاز خواهد نمود .
زمینه های حمایت افراد شامل :
1- مرگ ناشی از ضربه های وارد شده ( traumatic death )
2- گرفتار شدن کودکان
3- دلایل ناشناخته یا فعالیت های تروریستی
4- تخریب در مقیاسهای وسیع
5- آسیب های منجر به قطع عضو یا فلج اعضاء
6- جدایی اعضای خانواده ( separation of family )
7- بی خانمانی تعداد زیادی از افراد جامعه
8- رویدادهای خیلی برجسته ( رویدادهایی که موجب جلب توجه
رسانه های گروهی می گردند )
□ مرکز پشتیبانی خدمات بهداشتی
( health services support center
:Hssc )
هدف از ایجاد این مرکز ایجاد نمودن یک فرآیند مشخص و هماهنگ
شده بعنوان یک بخش الحاقی به برنامة بهداشت ، جهت اطمینان از مراقبت بهینة مجروحین
به همراه تسکین درد و کاهش مرگ ومیر و حصول اطمینان از برگشت بموقع اوضاع به حالت
نرمال یا ادامة کار در شرایط نزدیک به نرمال می باشد .
HSSC در حوادثی که
موجب تخریب ظرفیت ها یا توانایی های مراکز بهداشتی در یک منطقه ، ایالت یا سطح بین
المللی می شود ، فعال می گردد .
فعالیت های کلیدی HSSC عباتند از :
- اجرای سیاست های بهداشتی و استانداردهای
مربوطه در تمامی ایالت با توجه به پیچیدگی حادثه
- نظارت بر انتقال بین ایالتی مصدومین
درحوادث عمده
- تسهیل هماهنگی برای حوادث بین ایالتی که درآن
هماهنگی ملی مورد نیاز است .
- حمایت از فعالیت های دپارتمان در پاسخ به
شرایط اضطراری بهداشتی و درمانی ، ممکن است شامل پس زمینه های درمان پیشرفته برای
مراقبت مناسب از مشکلات جزئی پزشکی و آسیب ها باشد .
- دریافت گزارشات ( SITREPS ) از هماهنگ کنندة فوریت های پزشکی از طریق
فرمانده حوادث بهداشتی منطقه
- ارزیابی تاثیر شرایط اضطراری عمده بر روی
سیستم خدمات بهداشتی ایالت ویکتوریا .
- نظارت بر قابلیت تداوم خدمات ارائه شده از
سوی ایالت ویکتوریا ، جائی که موج عظیمی از تقاضا وجود دارد .
هماهنگ کردن شرایط فوق العاده در حوادث عمده که
نیاز به تامین خدمات درمانی گسترده و مدیریت منابع دارند.
- گزارش تاثیر تسهیل خدمات بهداشتی درمانی و
بیمارستان ها با توجه به شاخص های توانایی وظرفیت بیمارستانها .
- پشتیبانی بیمارستانها در مسائل سیاست گذاری
مدیریت حوادث و اولویت ملاحظات شامل کاهش خدمات ، تداوم و استانداردهای مراقبت های
پزشکی و بهداشتی .
4-2-4- تقسیم بندی فعالیت های عمومی
نقش مراکز درمانی در مدیریت شرایط اضطراری مورد
بحث متن زیر است .
5-2-4- بیمارستاهای عمومی
همة بیمارستان ها باید برای شرایط اورژانس
بالقوه خارجی ( کد قهوه ای ) آماده باشد . گزارش های اولیه وقوع یک حادثه ممکن است
از مراجعه یک مصدوم به بیمارستان جهت درمان خویش ، رسانه ها ، خدمات آمبولانس و
دیگر طروق به اطلاع بیمارستان برسد . در اطلاع رسانی از یک حادثه سرویس آمبولانس
در کمترین و مناسب ترین زمان ، موضوع را به بیمارستان خواهد رساند. پیام با
استفاده از کد قهوه ای اطلاع رسانی خواهد شد ، ارتباط برقرار شده به شکل پیامهای
زیر خواهد بود:
حادثة بزرگ – آماده به کار ( Standby ) :
این پیام به بیمارستان هشدار می دهد که یک
حادثة بزرگ لازم است ، شناسایی گردد .
فعال سازی حادثة بزرگ :
این پیام به بیمارستان هشدار می دهد که یک
حادثة بزرگ اتفاق افتاده است . هدف از این پیام آماده سازی بیمارستان جهت برآورد
اولیه از تعداد و نوع مصدومیت ، مصدومین می باشد .
حادثه بزرگ لغو شد
:
این پیام به بیمارستان در صورت لغو هر کدام از
دو پیام بالا ، مخابره گردد .
حادثه بزرگ – تخلیه کامل مصدومین :
تمامی بیمارستانهای دریافت کنندة این هشدار در
اسرع وقت تمام مصدومین را از سایت حادثه خارج می کنند .
سرویس آمبولانس این نکته را روشن می سازد که
آیا هنوز مصدومی در مسیر باقی مانده یا نه ؟
برای
مدیریت نمودن مصدومینی که خودشان برای مداوا به بیمارستان مراجعه می کنند ، سایر
بیمارستانهای مجاور محل حادثه باید آماده باشند .
هر بیمارستان برای تخلیه مصدومین از محل حادثه
باید دارای سازماندهی قبلی داشته باشد این در واقع ترکیبی از ظرفیت ها و قابلیت
های بخش های گوناگون بیمارستان در طرح صدمات انبوه بیمارستان ( با کد قهوه ای ) می
باشد . اگر نیاز به کمک فراتر از بیمارستان باشد باید با فرماندة حوادث بهداشتی و
درمانی منطقه تماس گرفت و ابلاغ نمود .
6-2-4- سازمانهای ارائه دهنده کمک
های اولیه :
آژانس های ارائه دهنده کمک های اولیه ، تیم های
آموزش دیده را در سایت حاضر می نمایند ، موقعیت های حادثه ، مراکز تخلیه وکمک
رسانی را مشخص می نمایند . در غیر اینصورت کارها توسط فرماندة بهداشت رهبری می
شوند .
خدمات و منابع کمک های
اولیه عبارتند از:
·
ماموران
آموزش دیده ی کمک های اولیه ، که قادر به کمک رسانی به سایت خدمات درمانی و درمان
اولیه و احیاء مصدومین و مراقبت های اولیه می باشند.
·
مأموران آموزش
دیده ی کمک های اولیه در سطح پیشرفته که قادر به تأمین کمک های اولیه و احیاء
مصدومین و مراقبت های عمومی می‌باشند.
·
وسایل کمک
های اولیه قابل حمل و دیگر تجهیزات مراقبت از بیمار، برای کمک های اولیه در محل
وقوع حادثه
·
تجهیزات
اضافی کمک های اولیه با دسترسی آسان در کوتاهترین زمان ممکن با حمل و نقل سهل و
آسان توسط وسایل نقلیه
·
شبکه
ارتباطی رادیویی جامع، که ظرفیت برقراری ارتباط بین کلیه افراد امدادگر را داشته
باشد.
برنامه فرعی کمک های اولیه:
این طرح فرعی مربوط به سازمان
بهداشت و درمان ایالت ویکتوریا می باشد، که جهت تأیید نقش ها و مسئولیت های
سازمانهای ارائه دهنده کمک های اولیه در پاسخ های پزشکی در زمان شرایط اضطراری
عمده به کار می رود. این طرح شامل دستورالعملهای فعال سازی و لیست فهرست های تماس
اضطراری و منابعی هستند که برای استفاده و حمایت از پاسخ های پزشکی در زمان شرایط
اضطراری عمده در دسترس هستند.
کلیه آژانس های ارائه دهنده کمک
های اولیه دارای سازمانهای منطقه ای در محل می باشند، که جهت پاسخ ها در مقیاس های
کوچک سازماندهی شده اند.
در یک حادثه منطقه ای یا یک حادثه
با تأثیرات وسیع، خدمات آمبولانس مربوطه توسط آژانس کمک های اولیه هماهنگ خواهد
شد. فرمانده بهداشت تعیین خواهد نمود که کدامین منابع مورد نیاز خواهند بود و
درخواست های مربوطه را از طریق تماس های مناسب ارائه می دهد.
7-2-4- تیم های پزشکی
ایالت ویکتوریا (VMAT)
اولین عضو تیم پزشکی، مأمور پزشکی
در شرایط اضطراری است. تیم های پزشکی متشکل از 2 نفر یا بیشتر، و از پرسنل دارای
صلاحیت با امکان تغییر در شرایط خاص است تشکیل میگردند. پتانسیل گسترش VMAT در حوادث و یا شرایط اضطراری،
در مواقعی که تعداد تلفات بیش از ظرفیت درمان همزمان و حمل و نقل توسط خدمات
آمبولانس باشد، وجود دارد.
فعال سازی توسط مامور پزشکی شرایط
اضطراری (FEMO) در مشورت با
فرمانده بهداشت و درمان می تواند آغاز شود. مأمور پزشکی شرایط اضطراری و یا فرمانده
بهداشت برای سازمان دهی VMAT مناسب ، در محل
وقوع حادثه ، با هماهنگ کننده پزشکی شرایط اضطراری در تماس خواهد بود. VMAT توسط مأمور پزشکی شرایط اضطراری هماهنگ می
شود. رهبران VMAT به مأمور پزشکی
شرایط اضطراری که هر واحد VMAT را مدیریت می کند گزارش خواهند داد.
مأمور پزشکی شرایط اضطراری، نقش
گسترش ارتباطات پزشکی را تکمیل میکند. به طور کامل انتظار می‌رود که FEMO قبل
از رسیدن VMAT در صحنه حضور
یابد. به هر حال، تیم های پزشکی باید به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند زیرا ممکن
است یک تیم 2 نفره گسترش یابد و منجر شود که تیم ها به صورت گروهی کارهایشان را
انجام دهند. آمبولانس یک نفر را به عنوان مأمور ارتباطات برای هر واحد VMAT برای گسترش کمک رسانی به جوامع تعین می کند
.
8-2-4- بیمارستانهای
خصوصی
خدمات بهداشتی در حال شکل دهی
همکاری با بیمارستانهای خصوصی، برای کمک رسانی در فعالیت هایی مثل شرایط اضطراری
بیماران هستند. تقاضا برای دریافت کمک های اضافی از بیمارستان های خصوصی توسط مرکز
حامی خدمات بهداشتی هماهنگ شود.
9-2-4- سیستم ثبت نام و
استعلام ملی
سیستم ثبت نام و استعلام ملی (NRIS) سیستمی کامپیوتری و بازیابی است که برای
خانواده ها و دوستان نزدیک آنها با جزئیات بنیادی محل و ایمنی افرادی که در شرایط
اضطراری قرار گرفته اند، می باشد .
پلیس ویکتوریا مسئولیت مشاوره دهی
برای عوام در ارتباط با محل وقوع حوادث را دارد. در حالی که مسئولیت کلی برای
کنترل و هماهنگی ثبت نام و خدمات برعهده پلیس ویکتوریاست، مدیریت سیستم NRIS در استرالیا مسئولیت صلیب سرخ شده است.
5- اداره کردن و پشتیبانی نمودن
1-5- نظارت (اداره امور)
نظارت (اداره امور) سازمان بهداشت
و درمان توسط ترتیبات ذیل اداره می گردد:
·
رئیس
سازمان
·
شعبه
مدیریت شرایط اضطراری
·
دپارتمان
خدمات انسانی
بررسی سازمان بهداشت و درمان توسط
·
بهداشت و
درمان زیرمجموعه کمیته برنامه ریزی مدیریت واکنش در شرایط اضطراری.
·
شعبه
مدیریت شرایط اضطراری
·
دپارتمان
خدمات انسانی
اورژانس بهداشتی ایالت ویکتوریا یک زیرمجموعه از برنامه
واکنش در شرایط اضطراری آن است که در راهنمای مدیریت در شرایط اضطراری ایالت ویکتوریا
شرح داده شده است.
این اورژانس توسط کمیته فرعی کاربردی بهداشت و پزشکی کمیته
برنامه ریزی واکنش در شرایط اضطراری مورد بازبینی و بررسی قرار می گیرد. واحد
مدیریت در شرایط اضطراری دپارتمان مسئول انتشار این اسناد و مدیریت لیست تماس های
ضروری می باشد.
2-5- نظارت و بررسی
برنامه نظارت (و هرگونه از برنامه
های خاص مربوطه) به ترتیب های زیر بررسی خواهند شد:
·
سالانه.
مسئولیت اداره بطور سالیانه، از طریق مدیر واحد بهداشت و درمان شعبه مدیریت شرایط
اضطراری مورد بررسی واقع خواهد شد.
·
پیرو
فعالیت این برنامه یا برنامه های خاص مربوطه جهت هر حادثه بهداشتی عمده ( بعد از
کسب اطلاعات)
·
پیرو هر
تحول جدید و یا تغییرات اساسی جهت چارچوب های عملیاتی بهداشت و درمان
3-5- کسب اطلاعات و ارزیابی حوادث
بهداشتی
کسب اطلاعات و گزارش گیری بعد از
هر پاسخ (واکنش) آژانس به حوادث بهداشتی جهت کمک به برنامه ریزی های آینده و بهبود
آمادگی قبل از وقوع حادثه ضروری است. رئیس شعبه مدیریت شرایط اضطراری مسئولیت
سازماندهی این مهم را برعهده دارد.
کسب اطلاعات و ارزیابی های ثانویه
حادثه، نتایح مثبت و درس های آموخته شده از آنرا مورد شناسایی قرار خواهد داد که
می بایستی آنها بنحو مناسبی چاپ و توزیع شوند. اطلاعات مربوطه یا نتایج حوادث
بهداشتی، باید در بررسی برنامه های مدیریت حوادث بهداشتی گنجانده شوند.
|
Acronymsکلمات
مخفف
|
|
موسسه رادیویی استرالیا
|
Australian broadcasting corporation
|
ABC
|
|
وقایع شیمیائی ، بیولوژیکی یا رادیولوژیکی
|
Chemical , biological or radiological (
incident)
|
CBR
|
|
مامور جمع آوری صدمه
|
Casualty collection officer
|
CCO
|
|
راهنمای شیوة کار بالینی
|
Clinical practice guideline ( ambulance
services)
|
CPG
|
|
دپارتمان خدمات انسانی
|
Department of human services
|
DHS
|
|
مرکز هماهنگی در شرایط اضطراری
|
Emergency coordination center
|
ECC
|
|
نظامنامه مدیریت شرایط اضطرای ایالت ویکتوریا
|
Emergency management manual Victoria
|
EMMV
|
|
تیم مدیریت شرایط اضطراری
|
Emergency management team
|
EMT
|
|
مرکز عملیاتی شرایط اضطراری
|
Emergency operation center
|
EOC
|
|
زمان برآورد شده رسیدن
|
Estimated time of arrival
|
ETA
|
|
مامور پزشکی شرایط اضطراری
|
Field emergency medical officer
|
FEMO
|
|
هماهنگ کننده پزشکی شرایط اضطراری
|
Field emergency medical coordinator
|
FEMC
|
|
فرمانده بهداشت
|
Health commander
|
HC
|
|
تیم مدیریت حادثه بهداشتی
|
Health incident management team
|
HIMT
|
|
سیستم کنترل حادثه
|
Incident control system
|
ICS
|
|
سیستم مدیریت حادثه
|
Incident management system
|
IMS
|
|
مرکز پشتیبانی خدمات بهداشتی
|
Incident services support center
|
HSSC
|
|
سیستم ثبت نام و استعلام ملی
|
National registration and lnquiry system
|
NRIS
|
|
تجهیزات حفاظت فردی
|
Personal protective equipment
|
PPE
|
|
مرکز هماهنگی و کنش در شرایط اضطراری استانی
|
State emergency response coordination
center
|
SERCC
|
|
فرمانده حادثه بهداشتی استانی
|
State health incident commander
|
SHIC
|
|
مامور کنترل حمل و نقل
|
Transport control Officer
|
TCO
|
|
تیم های کمکی پزشکی ایالت ویکتوریا
|
Victorian medical assistance teams
|
VMAT
|
مترجمین : بهجت کریمیان – کارشناس بهداشت حرفه ای شرکت ملی پالایش وپخش
:
منا قاسمی –
کارشناس سیستم های مدیریت شرکت ملی پالایش وپخش
منبع :
State health emergency response plan -
health displan
Victoria
2006
